echte verhalen mariska

Mariska - 10 jaar bij KinderThuisZorg

''Er wordt geluisterd naar mijn ideeën en ik kan iets toevoegen.''

Wat maakt werken bij KinderThuisZorg voor jou zo bijzonder?
Dat we echt goed kunnen kijken naar wat het kind en het gezin nodig hebben. Daarnaast is zorg thuis (of op school of een kinderdagverblijf) geven zoveel leuker dan in een ziekenhuis. Over het algemeen is een kind thuis veel meer ontspannen. Je duikt eerst het keukentje in of de racebaan op om contact te maken met het kind. De favoriete knuffel wordt getoond of alle tekeningen worden tevoorschijn gehaald. Daarna, als je al wat vertrouwen hebt, kun je aan de slag met de handeling waar je voor komt. We kunnen de tijd nemen die het kind nodig heeft en hebben daarnaast kennis en tools voorhanden om het kind echt goed af te leiden. Het is zo fijn als dat goed lukt.

Het is ook heerlijk om buiten op pad te zijn. In de auto even een muziekje aan of bellen met een collega. Even nadenken over een situatie en je weer opladen voor het volgende zorgmoment. De vrijheid die dit geeft is echt een grote plus.

Voor mijzelf is werken bij KinderThuisZorg zo bijzonder omdat ik echt mee mag denken in de zorg maar ook in de processen daaromheen. Er wordt geluisterd naar mijn ideeën en ik kan iets toevoegen. Dat is iets waardoor ik vrijwel elke werkdag met energie begin ?n afsluit!

Wat is het grappigste dat je hebt meegemaakt?
De grapjes die kinderen maken, want de verpleegkundige laten schrikken of voor de gek houden is natuurlijk het leukste wat er is. Dus daar speel ik dan ook graag in mee. Maar ook met collega’s onderling grappige foto’s of appjes sturen en op 1 april is er ook altijd wel iets leuks wat er gedeeld wordt. Zo houden we met collega’s toch goed contact, ondanks dat je elkaar niet dagelijks of wekelijks ‘op de werkvloer’ ziet.

Wat is het meest verdrietige dat je hebt meegemaakt?
Natuurlijk zijn er een aantal verdrietige momenten geweest. Als duidelijk wordt dat een kind niet meer beter kan worden is dat afschuwelijk om te horen. Zeker als je al langere tijd bij het gezin betrokken bent. De zorg in deze fase is dan ook extra belangrijk en willen we graag goed doen. Als een kind daadwerkelijk overlijdt is dat heel verdrietig. Het huilen van een moeder op het moment dat haar dochter stief zal ik dan ook niet snel vergeten.

Welke belangrijke kennis en ervaring neem jij mee uit deze 10 jaar?
Dat het belangrijk is om altijd open te staan voor de ander. Goed luisteren naar een gezin en vragen blijven stellen. Daarbij je soms ook verplaatsen in de situatie van de ander om bepaalde keuzes te begrijpen. Dat zijn niet altijd mijn keuzes, maar dat betekent niet dat het geen goede keuze was. Daarover in gesprek gaan is essentieel om elkaar goed te begrijpen. Pas dan kan je de beste zorg geven.

Wanneer is een dag werken voor jou geslaagd?
Als kinderen je toch met een lach uitzwaaien, ondanks dat ik een vervelende handeling kwam doen. Dan heb ik de zorg goed kunnen afsluiten en zijn we de volgende keer ook weer welkom. Als ik dan weer naar huis rijd, bij voorkeur in het zonnetje, is dat vrijwel altijd met een glimlach.

Kijk eens terug naar toen je hier begon. Wie was je toen als persoon en wie ben je nu?
Natuurlijk ben ik gegroeid in mijn vak als kinderverpleegkundige. Ik heb heel veel geleerd. Puur op medisch gebied, maar ook in alle gebieden daaromheen. Thuis zijn onder andere het sociale aspect en veiligheid ook heel belangrijk. Vaak ook veel meer zichtbaar dan in het ziekenhuis. Dus hebben we oog voor al deze kinderleefdomeinen en dus het hele plaatje rondom kind en gezin, niet alleen voor dat ‘zieke’ stukje.

Ook heb ik geleerd dat ik voor mezelf mag staan als professional. Ik ben een bescheiden persoon, die niet meteen vooraan staat. Daarom vind ik het erg spannend, maar ook een hele eer dat ik geïnterviewd word voor deze gelegenheid.

Daarnaast ben ik zelf ook moeder geworden van 2 zoons, van inmiddels 5 en 7 jaar. Daardoor voel ik soms net even wat intenser mee met een gezin als dit raakt aan mijn eigen situatie. En ben ik extra dankbaar als ik hen thuis weer een dikke knuffel kan geven.

Wat zijn de grootste veranderingen die je de afgelopen periode in de zorg hebt meegemaakt?
De kinderverpleegkundigen zijn echt gaan staan voor hun vak. De zorg is veel professioneler geworden. Ze hebben de eigen regie genomen en mooie ontwikkelingen doorgemaakt. Heel gaaf dat een beroepsgroep dat voor elkaar weet te krijgen.

Wat heeft ervoor gezorgd dat je jaar in jaar uit KinderThuisZorg trouw bent gebleven?
Een fijne en flexibele werkgever, waarbij ik het beste van mezelf kan laten zien. Daarnaast de zorg voor kinderen aan huis, school, kinderdagverblijf en soms zelfs op een vakantieadres of voor de ingang van een pretpark. Die afwisseling is zo leuk!

Hoe zie jij jezelf over 10 jaar?
Ik hoop nog steeds bij KinderThuisZorg. Vooralsnog ben ik heel blij met de plek waar ik nu zit. Als kinderverpleegkundige die de routes rijdt en dus lekker op pad is. Daarnaast als coördinator zorg en planning, in een werkgroep rondom het dossier en in de medicatiecommissie. Dus voorlopig heb ik daar genoeg uitdagingen waar ik mijn tanden in kan zetten. En wie weet wat de toekomst nog gaat brengen!

Wat mogen wij nog best van jou weten?
In mijn vrije tijd maak ik graag muziek. Ik zing in een band en close harmony. Ook speel ik gitaar en contrabas. Daar haal ik ook heel veel energie uit en geniet ik heel erg van! Dat combineer ik nog wel eens met mijn werk door voor een kind een liedje te zingen, als de situatie daarom vraagt. Ik heb weleens een jongetje van een jaar of 3 in slaap gezongen, terwijl de antibiotica via zijn infuus inliep. Wie weet, ga ik ook eens met mijn contrabas op stap om een route te gaan rijden;)